Zwoo Fraue, di äint nööcher an Füfzge, di ander gli Sächzgi, gönd mitenand uf en Tippel. Im Tööstal, vo Baume uus. Di äint chunt vom Zürioberland, di ander usern Tuurtal. – En wunderschööne Herbschttag, äin, won ali Summerwërmi zämebhalten isch. Ali Hërbschtfarbe lüüchted us de Gëërte und im Holz usse. Alt Landeberg, s Chämmerli, Tambourinschlucht, dänn obsi, wyter uf de Guyer – Zällerwääg bis is Saland abe. Wie staats mit der Zyt? Di äint hät gmäint, si well mitem Sächsizuug im Tuurtal usse sy. Mitem iigrächnete Kafi inere schööne Konditorei z Baume wüüris dänn knapp. – Häsch du au scho emal Autostopp gmacht? mäint die Jünger zu der Eltere. Iich? näi äigetli niid. Ich au niid. Me chients ja emal probiere. S äint Maal hebet die der Arm use – dises Maal di ander. Hoffnigsloos. Wo s Dotzed verby isch, gänds es uuf. Wie die äirn blööd aalueged us ime Züber uus…
Niiir sind aidütig im lätzen Alter. Entweder ganz jung – oder ganz aalt. Blaso mio – allzäme mitenand. Mir chönd scho lauffe! De Zuug won e Stund spööter is Tuurtal use faart, langet au na. Es brüeled käi chlini Chind me dihäim. – De Kafi – und zläid na en Coupe – sind e rächts Trooschtpflaschter. Und für die dihäim en Baumer Flade.
Els Morf